Rowerem dookoła Tatr

          No i stało się. W końcu udało mi się wybrać na przejażdżkę dookoła Tatr. Planowałem jechać na wiosnę czy w lecie, przy sprzyjającej pogodzie, ale jednak nie udało się zgrać z kumplami, którzy mieli jechać ze mną. Ostatecznie korzystając z urlopu postanowiłem wyruszyć sam, łapiąc resztki pogody, jaka została z tegorocznego lata. Pogoda ta jednak nie była aż taka cudowna, gdyż z każdym dniem września robiło się chłodniej. Ale jak nie teraz to kiedy? Spakowałem rower do samochodu, sakwy i wszystko co potrzebowałem do podróży. W zamierzeniu miałem przejechać trasę w 2-3 dni, w zależności od kondycji i pogody. Już wcześniej zaplanowałem sobie przystanki - jednak nie rezerwowałem noclegów. Jechałem w ciemno. Lecimy!

dzień 1. 85 km

Nastawiałem się na chłodny dzień, w szczególności poranki. Tego dnia było wyjątkowo zimno. Budzik postawił mnie na nogi o 5:30. Na termometrze 4 stopnie. Oczywiście na plusie. Plusem było też to, że w ciągu dnia robiło się znacznie cieplej.
W Zakopanem byłem ok. 8:30. Chwilę zajęło mi znalezienie miejsca parkingowego a później już tylko wypakowanie zabawek. Start chwilę po 9:00.
Chciałem dotrzeć do słowackiej miejscowości Liptowski Mikulasz, położonej nad dużym jeziorem. Jechało się całkiem dobrze, do czasu aż zaczęły się na prawdę mega spore podjazdy. Dały mi się one we znaki, bo jednak ostatnimi czasy mało trenowałem. Po drodze świetne widoki, na Giewont, później na Tatry słowackie. Okropnie długie podjazdy potrafiły na prawdę zmęczyć. Najdłuższy robiłem przez godzinę, rozkładając go na raty bo nie miałem dość sił. Za to zjazdy niesamowite. 50-60 km/h i tak kilka minut.
Wiedziałem, że robi się ciemno już przed 19:00 dlatego chciałem do 18 znaleźć nocleg, by nie jeździć po ciemku. Tak też się stało. Po dotarciu do miasta chwilę pokrążyłem po okolicy w celu znalezienia jakiejś '' ubytovni''. Sklep, kolacja, zimne piwko na regenerację i do spania :)

dzień 2. 75 km

Przy sprzyjającej pogodzie wyruszyłbym dużo wcześniej, pewnie ok 7-8. Ale o tej godzinie zanim wyjdzie słońce jest bardzo chłodno. Zebrałem się więc o 9 i w drogę. Tuż po wyjechaniu z miasta robiłem mały przepak, przy okazji chwilę odpoczywając. Minęła mnie grupka kilku rowerzystów jadących z sakwami w tę stronę co ja. Zaraz później wystartowałem, widząc ich odjeżdżających w oddali. Po ok 10 minutach dogoniłem ich, by może na chwilę się podłączyć. Zagadałem do ostatniego, rzucając po Słowacku ''Ahoj!''. Jak się okazało była to grupa z Polski, też jadąca podobną trasę co ja. Dogoniliśmy resztę z rozciągniętej grupki i przez chwilę omawialiśmy dalszą drogę, Stanęliśmy w miejscu, od którego ja akurat wybrałbym inną trasę, kawałek dłuższą ale mniej górzystą. Tak przynajmniej odczytałem z mapy. Goście jednak chcieli jechać ustaloną już wcześniej drogą. Dołączyłem więc do nich i przez resztę dnia jechaliśmy razem. Jazda w grupie była dużo prostsza i zawsze to raźniej paczką. Trzymaliśmy średnie tempo, jednak rozjeżdżaliśmy się na kilkaset metrów na podjazdach. Ten kto miał więcej siły leciał szybciej, później czekał na resztę stawki. Niestety pod koniec dnia zacząłem czuć już zmęczenie w nogach, na dodatek dokuczał mi ból kolana. Przed Tatrzańską Łomnicą we czwórkę pojechaliśmy w zły zjazd, jak się okazało droga prowadziła do autostrady. Dwójka jadąca za nami pojechała dobrze. Na dodatek stracili nas z oczu i jechali dalej myśląc, że nas gonią. W sumie przez to, że musieliśmy się cofać straciliśmy 16km... Niestety z powrotem mieliśmy pod górę, więc wyszło około godzina w plecy. No to wracamy. Ja już wiedziałem, że w ten dzień nie dotrę do Zakopanego. Chwilę wcześniej jeszcze się łudziłem. Pomyłka kosztowała mnie sporo sił i czasu. Postanowiłem dojechać jeszcze kawałek do Tatrzańskiej Łomnicy i tam szukać noclegu. Mógłbym jechać dalej ale następna miejscowość była oddalona o kilkanaście kilometrów i nie chciałem by zmrok dopadł mnie w lesie. I tak do Zakopca nie dotrę, więc zostawiłem na trzeci dzień 50 km. Grupa z którą jechałem odbiła jadąc inną drogą, w kierunku Nowego Targu.

Był piątek. Mała miejscowość jednak dość oblegana przez turystów. Znalezienie noclegu nie było już takie proste. Tułałem się z rowerem z sakwami od jednego do drugiego pensjonatu zostając odprawiany z kwitkiem. W końcu zaczął padać deszcz, co mocno mnie podłamało. Wizja spania na dworcu wcale mi się nie uśmiechała. Bynajmniej nie o tej porze roku, co innego jakby było ciepło. Wrzuciłem na siebie kurtkę i jeździłem dalej. Nocleg znalazłem dopiero ok 20;00. Kolacja i do spania.

dzień 3. 55 km

Obudziłem się o 8, spakowałem i zjadłem śniadanie w hotelowej restauracji. Ból tyłka od siodełka to jedno, ale dalej odczuwałem kolano. 3ci dzień to samo czyli podjazdy i zjazdy. Na szczęście w nocy przestało padać. Do południa asfalt zdążył wyschnąć. Był to najcieplejszy dzień, ok 14 stopni. W słońcu miejscami można było odczuć resztki lata. Tego dnia miałem najkrótszą trasę do pokonania, więc jechałem spokojnie. O 13 byłem już w Zakopanem. Auto stało na miejscu. Pozostało się tylko przebrać i wracać do domu.


          Trip mogę uznać za udany. Nie byłem może wystarczająco przygotowany fizycznie i kondycyjnie, gdyż kilka dni później musiałem zmagać się z konkretnymi zakwasami w nogach. W lecie gdy dzień jest dłuższy i ranki cieplejsze spokojnie można wyruszyć dużo wcześniej i jechać o te 2-3 godziny dłużej. W takich warunkach pewnie przejechałbym tę trasę w 2 dni. Wiem, że są osoby jadące kółko dookoła Tatr w jeden dzień, za to na prawdę szacunek. Taki wynik na pewno nie jest w moim zasięgu. Ale też nie jechałem na czas, zatrzymywałem się nie tylko by odpocząć, ale też w różnych ciekawych miejscach, by coś zobaczyć i pozwiedzać. Pozdrawiam chłopaków z którymi jechałem i wszystkich których mijałem na trasie :) Na Słowacji rowerzystów było zdecydowanie więcej. Może dlatego, że był to piątek / sobota. W kolejnym roku chciałbym wyruszyć raz jeszcze, z tym że w końcu może ktoś do mnie dołączy. Polecam trasę każdemu, kto kocha rower i góry - to doskonałe połączenie!

3 dni
215 km
0 awarii

Film z wypadu i kilka fotek:

https://www.youtube.com/watch?v=GYjib5UKupo

Pieniny - rowerem wzdłuż Dunajca

          W ostatnio długi weekend pojechaliśmy z dziewczyną w Pieniny. Nigdy tam jeszcze nie byłem, a oglądając zdjęcia byłem na prawdę pod wrażeniem tamtejszych widoków. Na żywo wygląda to jeszcze lepiej. Już teraz wiem, że na pewno nie raz jeszcze wyruszę w Pieniny, czy to z rowerem czy na piesze wędrówki.

Spakowałem do auta mojego speca i w drogę. Wiedziałem, że drugi rowerek wypożyczymy na miejscu. Szczawnica oferuję kilka miejsc, gdzie możemy wypożyczyć dwa kółka. Cena za dobę to 20-35 zł za rower, w zależności od modelu. Wypożyczyliśmy Kellysa, z amorkiem z przodu. Rower całkiem ok, ale dawało się we znaki twarde siodełko i stukający amortyzator - już na wykończeniu. Ale nic to, daleko nie było, a trasa też wcale nie trudna, więc dało się objechać.

Przejechaliśmy trasę wzdłuż Dunajca, na Słowację do miejscowości Czerwony Klasztor. W żadnym klasztorze jednak nie byliśmy. Pokręciliśmy się trochę po okolicy, kilka fotek Trzech Koron i z powrotem. Trasa przyjemna, nie wymagająca, z na prawdę zapierającymi dech w piersiach widokami. Skaliste zbocza gór rozciągające się niemal całą trasę robią wrażenie.
Wszystko byłoby piękne gdyby nie... gdyby nie to, że to długi weekend i wszyscy chcą wypoczywać, czy w końcu zwiedzać góry. Akurat Szczawnicę, akurat teraz. No cóż, po korkach samochodowych, przyszła pora na duuuży ruch na szlakach. Wzdłuż całej trasy trzeba było na prawdę uważać na przechodniów i rowerzystów. Rodziny z dziećmi, normalnie całe masy. Ale byłem na to przygotowany. Długi weekend.

Osobom nie lubiącym przemierzać kilometry pieszo czy rowerem - leniom - poleciłbym spływ Dunajcem. Widoki te same, tylko siedzi się na tyłku na drewnianych tratwach. Kosz to 50 zł. Ruch wodny także był spory, tratwy płynęły niemal jedna za drugą. Minęliśmy ich na pewno ponad 50. 50 x 12 osób w jednej x 50 zeta... Oj robią interes na tych turystach :)

Na drugi dzień przeszliśmy przez wąwóz Homole. Koniecznie polecam tę trasę, osobom będącym w okolicach Szczawnicy.

Niedaleko znajduje się miejscowość Niedzica. Pomyślałem, że też warto byłoby obejrzeć tamtejszy zamek. Tak też zrobiliśmy. Co prawda z uwagi na spory ruch turystów oglądaliśmy go z zewnątrz. Ludzi było tyle, że kupujący przed nami bilety wstępu na dziedziniec zamku, mogli wejść dopiero za 3 godziny... Zrezygnowaliśmy więc, serwując sobie tym samym spacer po okolicy.


Kilka fotek:

Widok na Jezioro Czorsztyńskie

Niedzica

Wąwóz Homole

Tychy - Szyndzielnia ( Bielsko ) trip rowerem

          Jakiś czas temu, mieszkając jeszcze w Tychach wybrałem się do Bielska, dokładnie na górę Szyndzielnia. Był pogodny, dość upalny dzień. Wyjeżdżając rano wróciłem dopiero wieczorem, zmęczony, opalony, ale zadowolony z przejechanej trasy. Poszło jakieś 110 km. Celem była jazda większości asfaltem, ale z uwagi, że do Bielska prowadzi z Tychów droga ekspresowa S1, musiałem szukać objazdów. Wyszło na to, że asfalt to ok 60 procent trasy, reszta to pola, lasy. Ale jechało się dobrze.

Po dojechaniu do Bielska miałem jeszcze przed sobą jazdę w stronę Szyndzielni. Asfalt, ścieżki rowerowe, ale cały czas pod górkę. Trochę osłabłem, więc musiałem zrobić chwilę przerwy na jakiś posiłek. Po 20 minutach jechałem dalej, aż dotarłem pod kolejke linową. Czemu kolejką? Bardzo chętnie wyjechałbym sobie ścieżką, ale wiedząc o nawierzchni i o długim podjeździe zniechęciłem się. Nie wiem czy miałbym siłę na jazdę powrotną do Tychów. Czyli lecimy trochę na łatwiznę i wsiadam w kolejkę. Po kilkunastu minutach byłem na górze. Chwila odpoczynku, wyjście na wieżę widokową i jazda w dół. Dosłownie jazda, bo nie sądziłem, że droga będzie aż tak wyboista. Telefon który miałem przyczepiony do kierownicy spadł mi już po kilkunastu metrach, rozkładając się na 3 części. Uff działa. Mój rower górski nie jest na tyle górski, by jeździć po kamieniach. Głównie to opony nie lubią być szarpane po wybojach, a także nie działający już tak dobrze amortyzator. Miejscami była znośna nawierzchnia , tak więc można było puścić się w dół.

Krótki filmik z wypadu:

https://www.youtube.com/watch?v=it91Q-gVSVQ

Napraw rower będąc w mieście

          Właśnie dostałem ciekawe zdjęcia, z miasta nieopodal mnie, gdzie nie raz jeździłem na rowerku. Nie ukrywam mojego zdziwienia, bo nie sądziłem, że coś takiego może powstać w tak niewielkim mieście jakim jest Chrzanów. Co to takiego?

Samoobsługowa stacja naprawy rowerów

fot. Tomasz Buliński

Brzmi ciekawie, no i jak łatwo sobie wyobrazić może przydać się każdemu, kto potrzebuje choćby podkręcić jakąś śrubkę, a nie wozi ze sobą multitoola ani żadnych narzędzi. Mało powietrza? Nie ma problemu, jest i pompeczka, którą możemy dobić koło.
Jak widać na obrazkach, stacja ta nie koniecznie musi być wykorzystywana przez bikerów, ale także przez inne osoby, np. korzystające z wózków inwalidzkich czy dziecięcych.
Oczywiście wszystkie narzędzia są umocowane na stalowych linkach, którymi jednak da się obracać i swobodnie operować. W razie czego jakby ktoś sobie chciał pożyczyć, to lepiej by były zapięte.

Jak dla mnie to pierwszy tego typu obrazek. Ale z tego co wiem są takie stacje już od jakiegoś czasu w większych polskich miastach. Ponoć w samym trójmieście ktoś naliczył 18! Nieźle. A u Was są takie wynalazki?

Pszczyna / Jezioro Goczałkowickie - rowerem

          Jakiś czas temu wybrałem się do Pszczyny. Byłem już tam kilkakrotnie na rowerze, ale pierwszy raz jechałem z Tychów. Trasa jest bardzo ciekawa i przede wszystkim nie jest monotonna. Większość to przejazd przez lasy, leśnymi ścieżkami. Szuter, błoto, trochę piasku czyli coś co lubię! Zawsze to ciekawsza jazda niż asfaltem, pośród pędzących samochodów. Co ciekawe lasy między Tychami a Pszczyną prezentują się całkiem ładnie. Tak, las może być ładny lub ładniejszy ;)

Swoją drogą aby sprawdzić pod jakie nadleśnictwo należy znalazłem stronkę z mapami lasów w Polsce. Można odszukać na niej do jakiego właśnie nadleśnictwa należy dany las państwowy.

mapa lasów państwowych

Pszczyna

To ostatnio - a dziś - znów byłem rowerkiem w Pszczynie, ale przejazdem. Dojechałem kawałek dalej, do Jeziora Goczałkowickiego. Największy zbiornik wodny w okolicy, a patrząc na mapę to chyba największy w tej części Polski. Zbiornik retencyjny, zaopatrujący Śląsk w wodę. Zdziwiłem się, że nie pływają po nim żadne łódki, żaglówki czy inne rowerki, ale jak doczytałem później, jest on zamknięty dla wszelkich sportów wodnych. No chyba poza wędkowaniem. O ile to sport...?

Jechało się spoko, 30 km poszło i miałem w planach by objechać jeziorko dookoła. Posiedziałem chwilę nad brzegiem, delektując się widokiem Beskidów nad wodą, na horyzoncie. Chmury jednak robiły się coraz ciemniejsze. Szybkie sprawdzenie pogody na google - jest ładnie. Patrzę w górę - nie jest ładnie. Pierwsze krople zaczęły polatywać z nieba. Na drugiej stronie jeziora dało się zauważyć ścianę deszczu - swoją drogą fajne zjawisko, czyli widać że pada ale jeszcze nie tu :)

Zaczyna grzmieć i błyskać, czyli już wiadomo, że trzeba zmywać się do domu, by to pogoda nie zmyła mnie. Temperatura od razu spadła o kilka stopni. Po drodze 5 minut pokropiło i tyle, udało się wrócić suchym. Cieszy mnie to bo nie lubię jeździć w deszczu. W plecak wrzuciłem bluzę, ale nic przeciwdeszczowego nie zabrałem.

Forma odrobinę się poprawia. 60 km poszło, a do domu nie wróciłem wykończony, czyli jest dobrze! Poza dniami gdzie dzień spędzam na rowerku staram się ćwiczyć nogi. Proste ćwiczenia w domu, czyli przysiady. Może to coś daje. Muszę wzmacniać nogi bo jeszcze niedawno po przejechaniu paru kilosów do pracy bolały mnie mięśnie. No i już kilka razy w tym roku zaliczyłem bieganie. Póki co marszobiegi, czyli trochę marsz trochę bieg. Sam ciągły bieg na początek, dla kogoś kto w ogóle nie biegał jednak jest za ciężki, Przekonałem się o tym po pierwszej próbie, jakoś w styczniu. 

Jak będzie cieplej chciałbym przejechać gdzieś dalej, ale to jeszcze się okaże kiedy, gdzie... 

Efekt półgodzinnego siedzenia nad jeziorkiem - taki mały timelaps:

No i parę fotek:

Świąteczny spacer - Beskid Makowski

          W świąteczny weekend pogoda zachęcała do spacerów, więc wybrałem się do lasu by trochę pochodzić. Wrzucam kilka fotek, które zrobiłem po drodze. Niestety w najlepszym momencie nie zdążyłem wyciągnąć aparatu by zrobić fotkę dzikom. Wyskoczyły zza zarośli, na szczęście były spłoszone i pobiegły w przeciwnym kierunku. W lasach i na polach widać ich ślady, czy to pod postacią tropów czy zaoranej ziemi.

Tychy - Katowice = Czy można jechać rowerem po chodniku?

          Ostatni weekend był dość pogodny, więc postanowiłem przejechać się z Tychów do rynku w Katowicach. Tabliczkę z napisem Katowice napotkałem o dziwo bardzo szybko, bo po paru minutach jazdy. W samym rynku byłem 1,5 h później.

 Byłbym nieco szybciej, ale jadąc przez miasto zostałem zatrzymany przez patrol policji.

Powód zatrzymania? Myślałem, że chodzi o przejazd przez pasy. Wiem, że nie jest to dozwolone, ale często to robię. Jadąc przez miasto rzadko chce się wypinać z pedałów i schodzić z roweru. No chyba, że jest duży ruch i nie da się płynnie przejechać. Okazało się, że powodem nie był sam przejazd przez pasy a jazda chodnikiem. Przyznam, że byłem lekko zdziwiony. Nie mogę jechać chodnikiem? Próbowałem sięgnąć pamięcią jakiś przepis mówiący o poruszaniu się rowerem. Wydawało mi się, że jeżeli chodnik jest odpowiednio szeroki, powiedzmy te 2 metry, spokojnie możemy się po nim przemieszczać. Niebieski szybko wyprowadził mnie z błędu. Na koniec napiszę jaka panuje zasada.

Co dalej? Oczywiście na wstępie zapytano o dowód. Tu wykazałem się bezmyślnością, bo jednak dokumenty są potrzebne przy jeździe rowerem. Jesteśmy kierującymi, więc musimy mieć jakikolwiek dokument przy sobie. Ja go nie posiadałem. Zapytany dlaczego, odpowiedziałem prawdę, że nie zabrałem, gdyż nie chciałem zgubić... :D

No to może teraz sprawdzimy czy rowerek nie był kradziony. Hmm nie zastanawiałem się nad tym, ale przecież kupiłem używkę, od gościa z ogłoszenia, którego zupełnie nie znałem. Z jakiego pochodził źródła? Nie wiedziałem, miałem tylko nadzieję, że nie okaże się nielegalne. Po sprawdzeniu numerów znajdujących się na ramie roweru i po dość dłuuugim wklepywaniu przez pana policjanta tych danych dowiedziałem się z końcu, że mogę spać spokojnie, rowerek nie był kradziony. Ja dostałem tylko słowne upomnienie. Jedyny plus, przynajmniej o tyle jestem mądrzejszy. No nie zupełnie o tyle, zorientowałem się też, jak to jest z tym poruszaniem się rowerem po chodniku.

Wiadomo, że dla nas samych poruszanie się jezdnią, szczególnie mającą kilka pasów do skrętu nie jest bezpieczne. Każdy woli w takich miejscach przejechać chodnikiem. Litera prawa mówi jednak inaczej i chyba bardziej jest tu na uwadze bezpieczeństwo pieszych. Oczywiście, że jazda chodnikiem z nadmierną prędkością nie powinna być dozwolona, z uwagi na możliwość kolizji z pieszymi, czy elementami wystającymi z chodnika - słupki, ławki itd. To samo powinno się tyczyć bardzo ruchliwych miejsc, gdzie na prawdę ciężko bezkolizyjnie minąć pieszych. Ale w miejscach gdzie nie występują takie czynniki, wg mnie jazda rowerem po chodniku powinna być dozwolona. No cóż, prawa nie zmienię.

Katowice